17 Ekim 2009 Cumartesi

Nostalji...








İspanyol meyhanesinde bir kadın
Çığlık çığlığa şarkı söylüyor.
Belli yıkılmış bir kadın.
Hayli çirkin, hayli geçkin, ağlamaklı.
Zayıf, incecik elli, kalın dudaklı.
Sesi bir tokat gibi patlıyor kulaklarımızda;
Yüzümüz al al oluyor.
İçimiz hüzün dolu, kahır dolu,
Gözlerimiz kanlı..

5 yorum:

İ.x.İ.r dedi ki...

İçimizdeki hüzün ne zaman dinecek?..

Dalgaları Aşmak dedi ki...

her zaman bahaneleri hazır olan bir duygu İ.x.İ.r ciğim.eylül gibi, nisan yamuru gibi, bir şarkı gibi, bir şiir gibi, bir fotoğraf gibi, izinsiz gelip beynimize çöreklenmiş bir anı gibi...
ne kötü ne de iyi bir duygu...biraz da ekşi bir duygu sanırım :)galiba hiç kurtulamıyacağız o duygudan :)

İ.x.İ.r dedi ki...

Bu da o duyguya acımsı bir tat katıyor sanırım..
sevgiler:)

peri.susamurum dedi ki...

mimlendiniz :)

Dalgaları Aşmak dedi ki...

eyvah!ne yapıcam şimdi ben:))

teşekkür ederim peri :)