13 Mayıs 2009 Çarşamba

Okuduklarımdan (1)

"İnsanlığın en büyük icadı ne yazı, ne de Tanrı; ruh; evet, sadece ruh. Oysa çürüyüp yok olacak bedenimize ölümsüzlük ekleme çabasından başka nedir ki ruh? Ölsek bile bir parçamızın yaşıyor olacağı düşünü canlı tutmaya çalışmak… Boş bir umut yani; düpedüz yalancılık, kutsallıkla maskelenmiş bir sahtekarlık hem de."(Mehmet Eroğlu - Zamanın Manzarası, syf: 42)


"Galiba mutlu insan yok, sadece mutlu olmaya çalışanlar var. Mutlu olabilen çıksaydı, şimdiye haberimiz olurdu. Yazdığımız, şarkılaştırdığımız, resmini çizmeye çalıştığımız hala hep mutsuzluk… Mutluluk, mutsuzluğun aksine, kısa ömürlü; çabuk tükeniyor…" (Zamanın Manzarası, syf: 199)


"Kıyıcılık ve merhametin birlikte var oluşunun, başka canlılarda olmazken insan türünde ortaya çıkışı ne trajik bir zıtlık. Ve bu zıtlığa beynimiz ev sahipliği yaparken acısını yüreğimiz çekiyor." (Zamanın Manzarası, syf: 240)


"Tüm insanlığın edinmesi gereken bilinçten söz ediyorum. Tanrı'yı icat ederken gösterdiğimiz o basiret gibi bir zihin uyanışı gerekli bize. Bir tür kavurucu sezgi, bir kıvılcım. Yaratıcı bir kavrayış…" (Zamanın Manzarası, syf: 361)


"Çıldırmışken, çıldırmamış gibi yaşamaktan bıktım…" (Zamanın Manzarası, syf: 431)

Hiç yorum yok: