Çocuk ama çocukluktan uzak,ana-babaları olsa bile, hep bir tarafları eksik..Sevgi ve şefkate duydukları özlem akranları kadar olsa da, azla yetinmeyi bilen, bir gülümsemenin bile yettiği çocuklar.. Yurt çocukları..
Dünyaya gelmeyi onlar talep etmedi ve başkları çizdi onların kaderini..
Fatma ve Mine..biri ondört diğeri onyedi yaşında.Bir gece, her zaman yanlız oldukları dünyalarında, alevler içinde kaybolup gittiler. Kayan yıldızlar gibi..O kısacık hayatlarında neler hissettiler, neler hayal ettiler umutları neydi kimse bilemiyecek.
Arkalarından ağlayanlar, Fatma ve Mine'yi unutamayacak olanlar, çığlık çığlığa birbirlerine sarılarak o alevler içindeki korku gecesini yaşayan diğer çocuklar..
dalgaları aşmak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder