Okuduklarımdan...

Hakan Günday’ı “Azil” romanı ile tanımıştım.24 yaşinda yayımladığı ilk kitabi Kinyas Ve Kayra ‘yı ise yeni okudum.Yazdıklarıyla uçları zorlayan bir yazar.Hikaye ilerledikçe içine çeken , zekice yazılmış ve kurgulanmış sıradışı bir roman…

Okuduktan sonra örnek alınamayacak kadar uzak, her kelimesinde kendini bulacak kadar aşina..


"Düşün! Bize matematik dünyasının kurgusal ve sonsuz olduğu öğretildi.Bunu kabul ederim.1 den sonra 2 gelir dendi.Bunu da kabul ederim.Ama sonra , 1 ile 2 arasındaki sonsuzluğu düşündüm.peki o nereye gitti? İrrasyonel sayılar varken, bir sayıdan sonra diğer bir tamsayı nasıl gelebilir? Eğer 1 den sonra virgül konursa ve bunun da kıçına sonsuz sayı konulabiliyorsa 2 nasıl gelir? İşte! Soru bu! Yanıtsız bir soru . Ve işte matematiğin hatası! Dolasıyla matematik yok.Onun üzerine kurulmuş dünya düzenide yok…Ama ben anlayabilirim.Anlayabilirim bu sorunu. Yani hiçbir sayı tam değildir. Demektir ki, 1,999…9’u bize 2 diye yutturmaya çalışan bir dünyanın çocuklarıyız. ..Ve dünya da aslında tam gibi görünürken, aslında bir irrasyonellik harikası.Evrende uçuşan kocaman bir irrasyonellik.belki de onu anlamlandıran üzerinde yaşayan akıl sahibi yaratıklardır.Ama onların da bizi getirdiği nokta ortada!"


"Benim adım Kinyas. İsmimi kendime ben verdim. Bitmeyen bir öfke ve mutsuzluğun ifadesi. Bütün insanlara kızgınım. Yaşadıkları için. Hayattan midem bulanıyor... Ateşle oynarım. Yeterince benzin ve karşımda oturan adamın ceketinin iç cebindeki çakmakla dünyayı yakabilirim.
Benim adım kaygusuz abdal. Tanrıdan vazgeçtim. Ölmekten vazgeçtim. Çünkü ölürsem ve
yukarda beni ödül ve ceza sisteminin bekçileri bekliyorsa çok büyük kavgalar etmem
gerekecekti. Ölmek istemiyorum çünkü tanrıyı da öldürürüm diye korkuyorum. Ve böyle bir vefata benden başka kimse dayanamaz. Hayatımı diktiler. Oysa ben yırtmak için çok uğraşmıştım."


"Yaşayarak intihar etmeyi seçenlere yardım edilemez. Bir stil meselesi. Ya ağzına sıktığın bir otuzsekizlik ya da ölene kadar oksijenle zehirlenmek. Seçersin ölümü."


"Evine altın madalyayla dönenin ülkesi patlamış bombaların altında. Ne fark eder! sporcuyuz. Yasal mücadele! yasal dövüş! yasal vahşet! yasal sömürü! spor. "


"Ve her ışığa tuttuğum banknotta, insanların da gerçekliğinin bu şekilde anlaşılamıyor olmasına şükrettiğimi hatırladım... "


"Hiçbir şey yok!hiçbir şey yok!Hiçbir şey yok!artık zamanı geldi.Artık acı zamanı.Şiddetin şiiri duyulmalı,kargaşa başlamalı,insanlar ağlamalı.Dünya üstündekileri kusturacak kadar hızlı dönmeli."
kayra

"Mutlu olunabileceğinin en büyük kanıtıyım.İnsanlık,ahlak ve toplum adına onu da kurtarmak istiyorum.Gerçek isminin kayra olmadığını hatırlamasını istiyorum.Ve artık bilmesinin zamanı geldi!Gözlerini açmalı.Nefsine sahip çıkmasının zamanı geldi.Hayat reddedemiyeceği kadar güzel ve gerçek.Bu hayatta umut,sevgi,dostluk,insanlık var!Ölüm ise boş bir kağıt!
Kayra,yolculuğunun parçaladığı hayatını toplayıp geri dönmelisin.Çünkü burada her şey var!...her şey var!her şey var!"
kinyas


"Çok şey gördüm, beni yüzüstü gömün..."