Taş Ve Ten (İnci Aral)
"Herşey durmadan değişiyor.Dinazor kuşa , balık insana, kökler bitkiye, rüzgar dalgaya dönüşüyor...Deneyim yazıya...Olay görüntüye...Ama insanın doğası, tutkusu, aczi pek az değişiyor ya da özünde hiç değişmiyor.Oysa tek bir insanın dünya yüzünde kapladığı yer çok küçük, mikroskobik ve ten geçici, varoluş çok kısa..." (s.118)
"İnsan gerçek anlamda umutsuzca sevebiliyor ancak.Çocuksu bir saflık ve korkuyla.Körü körüne.Seyirci değil, kahraman olarak.Tanrı değil, kurban olarak." (s.196)
"İnsan acıyı ve korkuyu reddedince hayatın diğer alanlarınada ulaşamıyor."(s.221)
"Zamanı geldiğinde herşey parçalara ayrılıp çözülüyor ve sonra sonsuza kadar yeniden parçalara ayrılıyor.Varoluşun kuralı bu süregiden ufalanma, giderek boşluk."(s.226)
2 yorum:
İnsan acıyı hayatına katmalı gerçekten,ancak onun hamuruyla yoğrulunca öğreniyor gerçekleri..
şarkıda dediği gibi İxİr
Acının insana kattığı değeri bilirim küsemem
acıdan geçmeyen şarkılar biraz eksiktir...
Yorum Gönder