Hasret Senfonileri ve Albümdekiler

26 Mart Cuma akşamı sürpriz bir telefonla ilk konuşmamızı yaptık ve cumartesi günü bir aradaydık sevgili hasretsenfonileri ile...

Buluşmaya gitmeden önce ilk romanını alacaktım. ALBÜMDEKİLER... Sürekli kitabevim olan Dost'ta bitmişti. Neyse ki bir üst sokaktaki şubelerinde varmış.Oradaki son kitabı alırken, bir yandan da romanının tükendiği haberini vereceğim sevinci vardı.

Ben daha resmi bir karşılaşma beklerken, sanki yıllardır tanışıyormuş gibi kucaklaştık.Karşımda tüm yakınlığı ve sıcaklığı ile dopdolu bir çınar vardı.Sanırım ikimizde anlamadık o iki saatin nasıl geçtiğini...

Eve dönünce heyecanla okumaya başladım kitabını. İstanbul'da 1910 yılı baharında başlayan ALBÜMDEKİLER , son derece akıcı bir üslupla yazılmış, üç kuşağın çarpıcı hikayesi. Her karakter başlı başına bir hikaye. "Sanem" , çıkmazları ile yaşadığı esaret içinde kendi hürriyet alanını yaratmaya çalışması ve mücadelesiyle çok güçlü bir karakter. Ve Gülse...Dayanma gücüne hayran kaldığım Gülse... Mihriban Hanım'dan söz etmiyorum bile...

"Matem, kaybedilen değerlerin bir daha geri gelemeyeceğinin anlaşılmasıyla başlayan duygu sürecidir... Ve bu sürecin başlaması için ayrılığın mutlaka ölümle olması gerekmez.Daha acı olan, yaşadığı halde yok kabul edilen ve ulaşılamayacak olan kişiye duyulan hasretin mateme dönüşmesidir." (S. 144)

"Bir şeyin bitişi aslında başka şeylerin başlangıcıdır. O anı yaşarken bunun farkında olamayız. Biten güzelliklerin acısıyla, belki de yeni başlayan farklı güzelliklerin kıymetini bilmeden heba olmasına sebep oluruz." (S. 165)

"Umut nedir? diye hiç düşündünüz mü? İnsanın yaşamı boyunca hiç söndürmeden yaşattığı bu ışığın tarifi mümkün mü? Gülse'nin de bazen bestelerinde dile getirdiği gibi, tepesinde yağmasını beklediği bir bulut, bazen girdapta can yeleği, bazen taze ekmeğin buğusu...Kimine göre karşı kıyı, kimine göre yaşadığı gündür...Tarifi imkansız gibi görünen umut ise, sadece bir bekleyiştir.Gerçekleşmesini istediğimiz şeyi ya da dönmesini beklediğimiz bir varlığı bekleyiş..."
(S. 176)

Çarpıcı bir ilk romanla tanıştığım sevgili hasretsenfonilerine hoşgeldin diyorum ve nice romanlar diliyorum.