Otelimize yerleşip, Türkiye'nin dört yanından gelen arkadaşlarla hal hatır sorulup sohbet edildikten sonra biraz dolaşmaya çıkıldı. Porsuk kenarında bir yürüyüş ve Haller Gençlik Merkezi...(Gitmeden önce sevgili minimalist'in postlarında gezinti yapıp gerekli notları almıştım)
Daha önceleri sebze-meyve hali olan yer şimdinin çok güzel bir mekanı olmuş.
Orada Nevzat Özbay'ın " Sanatın Ahşap Duruşu" sergisi ile karşılaştık. Antik uslub taşıyan güzel çalışmalardı.
( Sanatçının "Nazım'ın Yalnızlığı" çalışması)
Cumartesi günümüz Porsuk'ta tekne gezisiyle başladı.Bir zamanlar dünyanın en kirli çatı denilen Porsuk, pırıl pırıl, etrafı yemyeşil ve bir çiçek bahçesi, Üzerinde çok şık köprüler...Ee tabi bir hayvansever bir köpekle karşılaşmazsa olmaz.Bu zarif ve mahçup kızla orada tanıştım.
Daha sonra Odunpazarı Evleri'ndeydik. Kentsel dönüşümün en güzel örneklerinden biri.İnsanlar evlerinden çıkarılmadan, kule gibi özenti bloklar dikilmeden yapılan bir dönüşüm.Proje halen devam etmekteymiş.
Odunpazarı Atlıhan Çarşısı
Odunpazarı Evleri'ndeki Cam Müzesi ve içindeki eserler gerçekten görülmeye değerdi.
Her kentte olmasını dilediğim, Belediyeciliğin en güzel hizmetlerinden biri, Şehir Tiyatroları ve Opera 'sı.Ne yazık kı Fazıl Say konserine bilet bulamadık.Tiyatro bilet ücretleri, öğrenci 2 lira, tam bilet 3 lira.Kendi sergimden sonra orada masklar sergisiyle karşılaşmam hoştu.
Ve Kentpark...Plaj...Sazova...Şelale...
Vizyon bu olsa gerek...
Eskişehir, ismine inat, iki büyük üniversitesi ile genç ve gençlik şehri. Her tarafı birbirinden güzel heykellerle dolu,neredeyse tüm sorunlarını halletmiş bir şehir.
Toplu taşıma sorunu yok.Ne yerler oyulmuş, ne üst geçitler yapılmış.Tramvay ayrı bir güzellik katmış şehre.Konuştuğum birkaç esnaf son derece memnun herşeyden."Önceleri yadırgadık pek alışamadık ama şimdi çok memnunuz " diyorlar.
İyi ki gittik, iyi ki tanıdım Eskişehir'i...
